ลาเพ, ลาเพา หมายถึง (กลอน) ก. เล้าโลม, โลม.
(กลอน) ก. เล้าโลม, โลม.
[ลาบ] น. สิ่งที่มักจะได้มาโดยไม่คาดคิด. (ป., ส. ลาภ ว่า ของที่ได้,การได้, กําไร).
(กฎ) น. ผลประโยชน์ที่ได้รับเพิ่มขึ้น.
น. ของกินที่มักได้มาโดยไม่คาดคิด.
(กฎ) น. ทรัพย์ที่บุคคลได้มาเพราะบุคคลอีกคนหนึ่งกระทําเพื่อชําระหนี้ หรือได้มาเพราะเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีมิได้เป็นขึ้น หรือเป็นเหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้ว หรือได้มาเพราะประการอื่น โดยปราศจากมูลอันจะอ้างกฎหมายได้และเป็นทางให้บุคคลอีกคนหนึ่งเสียเปรียบ.
น. สิ่งที่ได้มาโดยไม่คาดคิด.
ก. แผ่ขยายต่อเนื่องออกไป เช่น ไฟลาม แผลลาม; กระทํากิริยาไม่รู้จักที่ตํ่าที่สูงเรื่อยไปต่อบุคคลเมื่อเห็นว่าเขาไม่ถือ.